یکی از دوستان قدیمی مرحوم کاشی به نقل از وی تأکید کرد:

نگذاریم پرچمی که بلند کرده‌ایم، بیفتد

فرشید گل‌محمدی که به گفته خود از سال‌های 1384 و 85 با مرحوم مهدی کاشی دوست بوده است و او که یکی از فعالان رسانه‌ای همدان و این روزها نایب رئیس خانه مطبوعات استان همدان است، در گفت‌و‌گو با سپهرغرب به بیان خاطرات و ویژگی‌هایی از این مرد همیشه‌زنده رسانه‌ای پرداخت که در ادامه متن این صحبت‌ها را می‌خوانید:

   انسانی، «بلند نظر» بود

از سال‌های 84 و 85 به‌واسطه اینکه مهدی با مجموعه پشتیبانی اعتکاف ارتباطاتی داشت و سرباز آن‌جا بود، با هم آشنا شدیم و این رفاقت شروع شد از طرفی، رفاقتی 25 ساله با دایی مرحوم کاشی داشتم و با هم همکلاس دبیرستان بودیم و دورادور من و مهدی همدیگر را می‌شناختیم.

سپس به‌صورت پیمانکاری آگهی‌های روزنامه هگمتانه را گرفت، ارتباطمان با هم نزدیک‌تر شد.

مهم‌ترین ویژگی شخصیتی که بخواهم از مهدی کاشی بگویم، این است که آدمی «بلند‌نظر» بود و همیشه دوست داشت بهترین و خاص‌ترین کارها را انجام دهد. در مدتی که در مجموعه هگمتانه بود، به اعتراف همه دوستانی که در آن جا بودند، دغدغه مالی مجموعه نسبت به روزهای دیگر کمتر بود و آورده‌ای که سازمان آگهی‌ها برای روزنامه داشت، شرایط بهتری را نشان می‌داد.

به طبع، وقتی که رونق اقتصادی روزنامه خیلی خوب باشد، می‌توان کارهای بهتری را هم انجام داد. آقای کاشی از زمانی که صفر تا صد در آن‌جا بود، به بهترین شکل توانست با وجود همه مسائل و مشکلات کارها را خوب مدیریت کند و آورده مناسبی برای روزنامه داشته باشد.

   با کاری بزرگ و جهادی تعداد روزنامه‌های همدان را به 3 مورد رساند

گستره فعالیت آقای کاشی، با بلندنظری و همتی که داشت، باعث شد به سمتی سوق پیدا کند که بتواند هفته نامه مُرده‌ای به نام سپهرغرب را با بدهی‌هایش به صورت روزچاپ تبدیل کند و بدهی‌های سابق را هم تسویه کند و با کاری بزرگ و جهادی تعداد روزنامه‌های همدان را به 3 مورد رساند.

این باعث شد که با همت و پشتکار و تحمل همه سختی‌های آقای کاشی، همدانی‌ها صاحب سه روزنامه شوند و شاید جامعه فرهنگ، هنر و ادب و اهالی رسانه در این راستا به مهدی کاشی و تیمش بدهکار باشند.

او توانست بدون هیچ‌گونه حمایتی از جایی یا اتفاقات مرسومی که در رسانه‌ها هست، پیش برود و این کار را به انجام برساند و روزنامه‌ای را با گستره غرب کشور پیش ببرد و در دورانی که آقای کاشی بود با مسئولین و مدیران این استان‌ها گفت‌و‌گوهایی صورت گرفت و این استان‌های زیرپوشش نیز توانستند در زمینه‌های مطبوعاتی مطرح شوند.

  «همت» آقای کاشی، مهم‌ترین حُسن وی در زمان حیاتش است

آقای کاشی توانست با مدیریت و برنامه‌ریزی که داشت، موتور را در این پنج استان نیز فعال کند، به‌راستی که مهم‌ترین حُسن مهدی در زمان حیاتش این بود که همت داشت و با همین همت توانست به این موفقیت‌ها برسد.

نکته مهمی که در همدان از آن غافل هستیم، بحث «کادر‌سازی» بود. در هر شغلی یا در هر رسته‌ای از کار روزنامه‌نگاری، این موضوع اهمیت ویژه‌ای دارد. آقای کاشی، کادرسازی می‌کرد و از همه افراد می‌خواست تا کار را به نحو شایسته‌ای از صفر تا صد پیش ببرند بنابراین، برای پیشرفت روزنامه و ادامه مسیری که آقای کاشی ترسیم کرده بود، آن افراد هم سعی می‌کردند که خود را حرفه‌ای‌تر کنند.

بدین‌ترتیب شاهد بودیم که با وجود روزچاپ بودن و گستره پنج استان، در صفحه‌آرایی، تحریریه، آگهی‌ها و غیره کادرسازی به نحو احسن انجام پذیرفت و حتی افراد جایگزین این افراد نیز معرفی شده بودند تا بتوان کار را به نحو احسن به سرانجام رساند.

مهدی آن‌قدر که علاقه‌مند به این حوزه بود و به‌دنبال ابتکار در این مسیر پیش می‌رفت که از من می‌خواست در سفرهایی که به دیگر کشورها می‌روم، برایش روزنامه بیاورم تا بتواند با وضعیت چاپ و صفحه‌بندی و مطالب آن‌ها آشنا شود و سبک و سیاق آن‌ها را ببیند.