محققان در مقاله خود که در مجله Advanced materials منتشر شده است، پیشرفت خود در تولید ابریشم درخشان را گزارش کردند. آن چه مورد توجه قرار گرفته است تغییر ابریشم است که به‌صورت طبیعی توسط این حیوانات کوچک تولید می‌شود و در نتیجه امکان تولید منسوجات فلورسنت وجود دارد. اما به گفته دانشمندان کاربردهای آن از منظر فناوری بیشتر است و می‌توان از آن در توسعه محصولات مهندسی زیستی و پزشکی استفاده کرد.

Pompix Mori نام پروانه‌ای است که کرم آن به کرم ابریشم مشهور است. در حالت طبیعی ابریشم تولید شده توسط این حیوان هیچ درخششی ندارد و محققان برای تغییر این وضعیت از نقاط کوانتومی کربن (CQDs) استفاده کردند.

نقاط کوانتومی کربن، نیمه‌رساناهای نانوذرات کربنی هستند که اندازه‌ای کمتر از 10 نانومتر دارند و می‌توانند طول موج‌های خاصی از نور را ساطع کنند. به طور خاص آن‌ها درخشش زیاد و سمیت کمی دارند و بسیار زیست‌سازگار هستند.

  درخشش سرخ رنگ به لطف برگ‌های توت

محققان برای استفاده از این ویژگی در کرم‌های ابریشم به آن‌ها نقاط کوانتومی کربن دادند. البته پیش از آن باید این نقاط کوانتومی از برگ‌های توت که مورد علاقه کرم‌ها هستند، استخراج می‌شد. این نقاط کوانتومی توسط دستگاه گوارش کرم جذب می‌شوند و سپس به غده‌های تولیدکننده ابریشم می‌روند و در نهایت به پیله منتقل می‌شوند.

دانشمندان به پیله‌هایی دست یافتند که در طول روز صورتی بودند و زیر نور ماورابنفش به رنگ قرمز می‌درخشیدند.

پس از بیرون آمدن پروانه از پیله پروانه‌ها تخم‌های درخشان می‌گذاشتند. نسل دوم مطالعه رشد طبیعی داشتند.

محققان قبل از این برای ساخت ابریشم فلورسنت از روش ویرایش ژن استفاده کرده بودند اما این روش پرهزینه است و امکان بروز جهش‌های ژنتیکی تصادفی در آن وجود دارد که برای کرم‌ها مضر است.