داستان از این جا شروع می‌شود که 95 درصد از چوب بستنی مورد نیاز صنایع بستنی‌سازی کشور از چین وارد می‌شود. حال آنکه به گفته فعالان صنف صنایع لبنی راه‌اندازی خط تولید چوب بستنی نیز به طور متوسط 3 میلیارد تومان هزینه به همراه دارد. براین اساس کارخانه‌های بستنی‌سازی کشور سالیانه 240 میلیارد تومان چوب بستنی به کشور وارد می‌کنند. قیمت واردات هر عدد چوب بستنی 8 تومان است. براین اساس سالانه حداقل 30 میلیارد چوب بستنی به کشور وارد می‌شود.

این درحالی است که در حال حاضر تنها سه کارخانه واقع در کرج، زنجان و اصفهان چوب بستنی تولید می‌کنند.

البته خط تولید‌های مدرن چوب بستنی به طور متوسط هر ساعت توان تولید حداقل 20 هزار قطعه چوب بستنی را دارند. این میزان واردات چوب بستنی در کشور در شرایطی رقم می‌خورد که سرانه مصرف شیر و کالاهای لبنی در کشور به کمتر از 70 کیلوگرم رسیده است. میزان مصرف لبنیات در میان مردم ایران به طور متوسط 22 درصد کاهش یافته است. براین اساس سرانه مصرف چوب بستنی برای هر ایرانی سالیانه 416 عدد است.

این درحالی است که گزارش‌های رسمی نشان می‌دهد بستنی در سبد مصرف خانوارهای ایرانی جایگاه ویژه‌ای ندارد ولی با این حال سالیانه ارز قابل توجهی برای تامین چوب بستنی صرف می‌شود حال انکه از 97 یک کار آفرین همدانی در روستای یکن‌آباد اقدام به احداث کارخانه این محصولات و دیگر چوب‌های مورد نیاز بهداشتی چوب خلال دندان و چوب معاینه و غیره کرد اما ظاهرا دست‌اندازهای جاده تولید حرکت این کارآفرین را نیز با کندی مواجه کرده است براین اساس این بار در صحفه کاردانش با توجه به اهمیت موضوع بر آن شدیم با محمدعلی عبادی سرمایه‌گذار این مجموعه گفتگو کنیم که در ادامه می‌خوانید:

محمدعلی عبادی با اشاره به سرمایه‌گذاری 45 میلیارد ریالی خود در این طرح گفت: کلنگ پروژه در سال 97 بر زمین‌خورده اما با توجه به شرایط حاکم بر جامعه بعید می‌دانیم عمر من به اتمام مراحل اداری و یا شروع تولید کفاف دهد.

*برنامه‌ریزی‌ها بر اساس دلار 7 هزار تومانی بود

وی با بیان اینکه طولانی شدن فرایند اداری چیزی جز ضرر به همراه نداشته است اذعان کرد: برنامه‌ریزی‌ها این پروژه به لحاظ مالی بر اساس دلار هفت هزار تومان بود اما بعد از گذشت دو سال یقینا با دلار 22 هزار تومانی کار پیش نخواهد رفت.

*پیشرفت 60 درصد در ابنیه

این کار آفرین جوان همدانی با اشاره به میزان پیشرفت پروژه گفت: در بخش ابنیه چیزی حدود 60 درصد پیشرفت داشته‌ایم اما بارها بنده همزمان با آغاز به کار عملیات عمرانی خواهان پرداخت مابقی تسهیلات برای وارد کردن ماشین‌الات بودم اما به بهانه‌های مختلف همچون سختگیری‌های سازمان بازرسی این مهم محقق نشد.

عبادی با تاکید براینکه تاکنون تنها چیزی حدود 900 میلیون تومان تسهیلات از محل اشتغالزایی دریافت کرده است گفت: اینکه در آمارهای اداری میزان وام اعطا شده 5 میلیارد تومان ذکر شده واقعیت ندارد.

*دریافت تنها 900 میلیون تومان از تسهیلات 5 میلیارد تومانی

وی با اشاره به اینکه از مبلغ 900 میلیون تومان 800 میلیون تومان آن صرف احداث سوله و 100 میلیون تومان نیز هزینه انشعاب برق شده است گفت: از مشکل‌ساز بودن روند اداری و همکاری همین بس که برای دریافت انشعاب برق دوسال دوندگی کردم.

*چه کسی پاسخگوی هدر رفت سرمایه من است

وی با بیان اینکه خدا می‌داند کی بتوانم انشعاب گاز مجموعه را دریافت کنم گفت: چه کسی پاسخگویی هدر رفت سرمایه من است اگر دو سال پیش تسهیلات ارائه می‌شد من می‌توانستم چندین دستگاه از ماشین‌الات مورد نیاز را وارد کنم اما حالا با این پول حتی نمی‌توانم یک دستگاه هم وارد کنم.

وی با گلایه‌مندی شدید از سازمان صنعت، معدن و تجارت استان خاطر نشان کرد: طی دو سال یک بار هم سراغی از من گرفته نشده درحالی که این اداره کل متولی صنعت استان است و می‌بایست به تک تک واحدهای صنعتی توجه داشته باشد.

*فقط به ترامپ مراجعه نکردم

وی در پاسخ به این سوال که ایا از طریق دستگاه‌های متولی پیگیر رفع مشکلات شدید گفت: در بین مدیران استان از استاندار بگیر تا امام‌جمعه، فرماندار، شهردار، سازمان صنعت و غیره دیگر مدیری نیست که در جریان مشکلات من نباشد به تعبیری تنها کسی که برای حل مشکلات به او مراجعه نکردم ترامپ است.

وی با بیان اینکه دیگر امیدی به دایر شدن کارخانه ندارم گفت: دریافت مابقی تسهیلات دیگر از من دردی دوا نمی‌کند.

وی با اشاره به اینکه قرار است دراین مجموعه آبسلانگ( چوب معاینه)، اسپاچولا ( چوب نمونه‌برداری)، سیخ چوبی، چوب بستنی و غیره تولید شود اظهارکرد: در صورت مساعدت مسئولان این پروژه در یک هکتار اجرا می‌شود.

*اشتغالزایی برای 120 نفر در فاز نخست

وی با بیان اینکه در فاز نخست این پروژه در دو شیفت کاری چیزی حدود 120 نفر شاغل خواهند بود اذعان‌کرد: کل پروژه در سه فاز اجرا و برای 400 نفر اشتغالزایی خواهد کرد.

این کارآفرین همدانی با اشاره به اینکه قبل از درگیر شدن با مباحث اداری پیش‌بینی کرده بویم که فاز نخست پروژه شهریورماه امسال وارد مدار تولید شود عنوان کرد: با درگیری کاغذبازی اداری هیچ کاری از پیش نبردیم.

عبادی با انتقاد از عدم حمایت از کارآفرینان گفت: حمایت از کارآفرینی در همدان بیشتر داستان تخیلی است دراین صورت اگر کسی از من حمایت کرده بیان کند.

این کارآفرین همدانی با اشاره به اینکه درحال حاضر عمده‌ترین مشکل ما عدم امکان تهیه ارز مورد نیاز برای خرید ماشین‌آلات است عنوان کرد: مشکلی برای تامین مواد اولیه نداریم زیرا برای این بخش برنامه زراعت چوب در نظر گرفته شده است و ما می‌توانیم با این کار بسیار هزینه‌ها را پایین بیاوریم.

*برای تامین چوب مشکلی وجود ندارد

وی با تاکید براینکه در حوزه تامین چوب حتی امکان تامین مواد اولیه در غرب کشور را نیز دارا هستیم عنوان کرد: باید بگویم برخی مدیران استان همدان در سال جهش تمام توان خود را برای توقف تولید به کار بسته‌اند.

عبادی با اشاره به حیاتی بودن تولید آبسلانگ و اسپاچولا در حوزه درمان گفت: اگر واقعا سازمان صعنت پای کار بود با توجه به فضای تحریم واردات خود گروهی برای حل مشکلات این مجموعه به کار می‌گرفت اما دریغ از حتی یک تماس و یا یک بازدید.

وی با اشاره به اینکه کمترین همکاری این بود که بتوانم ارز مورد نیاز را از مرجع تعیین‌شده توسط دولت تهیه کنم اذعان کرد: حتی دراین باب نیز همکاری نکردند.

مع‌الوصف با توجه به آنچه گفته شد در حالی‌که امروز تولیدکنندگان در بخش‌های مختلف برای واردات مواد اولیه خود با مشکلات عدیده‌ای مواجه هستند و در هفت خوان رستم گشایش ال سی و دریافت ارز دولتی گیر کرده اند، واردات محصولاتی همچون چوب بستنی، آبسلانگ و اسپاچولا است غیر قابل توجیه و تامیل برانگیز است زیرا بخش اعظمی از این نیاز با حمایت از تولید در دایر کردن واحدهای تولیدی در استانی همچون همدان قابلیت تامین دارد و تنها به همت مضاعف مسئولان نیازمند است اما اینکه چرا این امر ازسوی مدیران استان با توجه به ظرفیت ایجاد شده در روستای یکن‌آباد از سال 97 مورد بی توجهی قرار گرفته خود بحث دیگری است.

دراین بین اگر چه موضع‌گیری‌های سیاسی کشور چین طی سال‌های گذشته در بسیاری از مواقع به نفع ایران بوده، اما نباید اجازه داد که به این بهانه، هر کالایی که توان تولید آن در کشور موجود است به داخل وارد شود.

از سوی دیگر، از آنجایی‌که در شرایط فعلی اقتصادی حاکم بر جامعه بسیاری از تولیدکنندگان داخلی مشکل نقدینگی مواجه هستند، دلیلی ندارد که این نقدینگی برای واردات کالاهای دارای مشابه داخلی به عنوان یارانه به ارز دولتی تخصیص یابد و می‌توان این مبالغ هنگفت را در راستای تقویت تولید به کار بست.

البته نکته دیگری که در واردات این کالاها به کشور هر ایرانی را می‌آزارد این است که این گونه واردات، به نوعی توهین به تولیدکنندگان و کارگران کشورمان است. در واقع اگر مخاطب اخبار واردات این کالاها با خود این طور فکر کند که شاید مسئولان کشور برای تولید ایرانی ارزشی قائل نیستند یا منافعی در این واردات دارند، بیراهه نرفته است زیرا نمونه عنوان شده ( کارخانه تجهیزات چوبی در یکن‌آباد) نشان می‌دهد که این توان در کشور وجود دارد.

به هر حال به نظر می‌رسد دولت استراتژی مشخصی برای حمایت از تولید داخلی و کمک به کاهش واردات ندارد باید منتظر بود و دید که در سال جهش تولید برای بخش تولید و کارآفرینی چه خواهد کرد زیرا تنها راه نجات حوزه اقتصادی و تولید و صنعت در حقیقت رفع موانع موجود در فرآیندهای اداری و حذف قوانین دست و پاگیر کارآفرینان عرصه تولیدی است چراکه عزت واستقلال هر کشور با تولید و خودکفایی فراهم می‌شود و با توجه به اینکه راه رسیدن به بی‌نیازی و استقلال و بالطبع امنیت کشور از تولید می‌گذرد به همین دلیل نیز باید تولید‌کننده و کارآفرین مورد توجه قرار گیرد ودر پی آن برای افزایش اشتغال باید موانع از سر راه سرمایه‌گذاران و تولیدکنندگان برداشته شود زیرا در صورتی جهش تولید محقق می‌شود که موانع تولید رفع شود.