احسان کاظمی اظهار کرد: خانواده دارای شاخص‌هایی است که باید مورد توجه اعضای آن قرار گیرد؛ در واقع در صورت مورد توجه قرار گرفتن این شاخص‌ها، احترام بین اعضا جاری خواهد شد و خانواده مورد تکریم قرار خواهد گرفت.

وی با بیان اینکه در صورتی که اعضای خانواده مورد توجه و احترام یکدیگر قرار گیرند، دیگران نیز به آن‌ها احترام خواهند گذاشت، افزود: در خانواده سالم و قابل تکریم، تلاش اعضا برای فهمیدن و درک کردن یکدیگر است، اما در خانواده ناسالم افراد به صورت مداوم خود را بر حق می‌دانند و سعی بر فهماندن موضوعی به دیگران دارند.

این روان‌شناس اجتماعی با بیان اینکه بالا بودن تحمل و تاب‌آوری از سایر شاخصه‌های خانواده سالم به شمار می‌رود، تصریح کرد: در صورت بالا بودن توقعات و در نظر گرفتن استانداردهای بالا از یکدیگر، خانواده دچار تنش خواهد بود و افراد به انتقادهای تند و بی‌سرانجام روی می‌آورند.

  رواج نوازش و عیب‌پوشی در خانواده‌های سالم

وی ادامه داد: سومین ویژگی یک خانواده سالم، به‌دنبال مقصر نبودن در مشکلات پیش آمده است؛ در واقع اعضای این خانواده به جای دنبال مقصر گشتن و مورد شماتت قرار داده وی، تلاش بر پیدا کردن راه حل به منظور برون‌رفت از مشکل دارند.

این روان‌شناس گفت: اعضای یک خانواده مورد تکریم، بیشتر به‌دنبال نوازش به جای سرزنش یکدیگر هستند. سرزنش کردن به هر علتی می‌تواند نقش مخرب داشته باشد و لجاجت را در خانواده افزایش دهد و در صورتی که افراد مورد سرزنش قرار گیرند، فضایی برای تکریم و احترام در خانواده وجود نخواهد داشت.

کاظمی با بیان اینکه اعضای خانواده سالم و قابل تکریم به‌دنبال عیب‌پوشی هستند، اضافه کرد: هرچه افراد به‌دنبال پیدا کردن عیب یکدیگر باشند، پرده‌های احترام و ادب در خانواده زودتر دریده می‌شود؛ بنابراین عیب‌پوشی رفتار شایسته‌تری است.

  مقایسه و تحقیر، شایع‌ترین رفتارهای خانواده‌های تنش‌زا است

وی با بیان اینکه دل‌گرم کردن، به نوعی به معنای قائل شدن احترام برای افراد است، اظهار کرد: هنگام روبه‌رو شدن یکی از اعضای خانواده سالم در مسیر مستقل زندگی خود ازجمله تحصیل یا اشتغال با مشکل یا مانع، سایر اعضا او را امیدوار و دل‌گرم می‌کنند.

این روان‌شناس اجتماعی با بیان اینکه تکریم و مقایسه نکردن خود یا سایر اعضا نیز از سایر شاخصه‌های یک خانواده سالم است، افزود: مقایسه و تحقیر کردن یکی از شایع‌ترین رفتارهای اعضای خانواده‌های تنش‌زا است.

کاظمی خاطرنشان کرد: افراد بیرون از خانواده دارای مهارت‌های ارتباطی قوی و فضای توأم با احترام، ادب و مرز، این خانواده را مورد توجه و احترام قرار خواهند داد. در خانواده‌های کنونی، بسیاری از موضوعات از جمله فضای مجازی، رسانه‌های ارتباطی و سرگرمی‌های خارج از عرف، جایگزین هم‌صحبتی افراد شده و در پی آن خانواده در فضایی محدود فیزیکی مشترک زندگی می‌کنند، اما فضاهای روانی و عاطفی مشترکی ندارند.

  لزوم بازنگری در شیوه زندگی خانوادگی

وی با بیان اینکه هرچه فاصله ارتباطی و فضاهای مشترک اعضای یک خانواده محدودتر و کمتر شود، تکریم و احترام در خانواده کم‌رنگ‌تر خواهد شد، تصریح کرد: خانواده باید اولویت اول اعضای خانواده باشد، در صورتی که در بسیاری از خانواده‌های ناسالم، موضوعاتی بسیار بی‌ارزش اولویت‌های اعضای خانواده را تشکیل داده است.

این روان‌شناس اجتماعی با بیان اینکه در خانواده‌های ناسالم هر عضو جزیره روانی و عاطفی خود را دارد، ادامه داد: به منظور رسیدن به فضایی سالم در خانواده و تکریم تمام اعضای آن، آموختن مهارت‌های ارتباطی و اخلاقی و هوش اخلاقی جزو ملزومات محسوب می‌شود.

کاظمی با بیان اینکه تغییر از خود افراد آغاز می‌شود، خاطرنشان کرد: خانواده امن‌ترین فضای زندگی برای زندگی هر انسان است و افرادی که در یک خانواده امن و توأم با دلبستگی سالم رشد یافته باشند، استقلال عمل، رشد عاطفی و اثربخشی بهتری در زندگی خود و جامعه خواهند داشت.