عشق به وطن دلیل ماندن ما است، نه تسهیلات بانکی و حمایتهای دولتی
در شرایطی که اقتصاد ایران با چالشهای گوناگونی همچون نوسانات ارزی، تحریمهای خارجی، کاغذبازیهای پیچیده داخلی و ضعف نظام حمایت از تولیدکنندگان روبهرو است، همچنان هستند کارآفرینانی که با تکیه بر توان شخصی، انگیزه درونی و ارادهای راسخ، مسیر دشوار تولید را در پیش گرفتهاند؛ بدون اتکا به تسهیلات بانکی، یارانه دولتی یا رانتهای متداول.
این تولیدکنندگان گمنام، ستونهای پنهان اقتصاد کشور هستند که با وجود بیمهریها، همچنان پابرجا ماندهاند و حتی موفق به کسب عنوان واحدهای برتر تولیدی در استانهای خود شدهاند.
یکی از این چهرههای پُرتلاش، آقای محمود کیانی، مدیر مجموعه صنعتی کیانزاگرس فرتاک است؛ کارآفرینی که با راهاندازی یک واحد تولیدی در حوزه قطعات خودرو در استان همدان، توانسته طی سالهای اخیر مسیر رشد و توسعه را با وجود موانع بسیار، طی کند. مجموعهای که امروز بهعنوان نخستین تولیدکننده شمع و کابل استاندارد خودرو در کشور شناخته میشود و صفر تا صد فرآیند تولید را بدون وابستگی به خارج، در داخل کارخانه خود انجام میدهد.
در گفتوگویی صریح و بیپرده، آقای کیانی از فرازوفرودهای کار تولید در ایران میگوید؛ از نداشتن حمایت بانکی و دولتی، تا دوندگیهای بینتیجه در ادارات برای تهیه مواد اولیه. از تلاش برای صادرات تا شکستهای ناشی از تحولات منطقه، تعهد جدی به آموزش نیروی انسانی و روزآمدسازی فناوریها. روایت او نهفقط داستان یک واحد تولیدی است، بلکه آیینهای روشن از وضعیت تولید ملی در ایران امروز بهشمار میرود؛ روایتی که باید شنیده شود، البته اگر قرار است «حمایت از تولید» از شعار، به عمل تبدیل شود.
آنچه میخوانید، شرح روند شکلگیری این مجموعه، از مسیر دشوار اما پُرانگیزهای است که منجر به تأسیس یک کارخانه مستقل و موفق در غرب کشور شد.
عشق و علاقه زندگی من تولید است
مدیر مجموعه صنعتی کیانزاگرس فرتاک با اشاره به آغاز فعالیت خود، توضیح داد: در ابتدا کار خود را با اجاره یک مکان کوچک شروع کردیم، اما بهدلیل علاقه و انگیزه فراوان به پیشرفت و تولید، تصمیم به استقلال گرفتیم و پس از مدتی یک سوله خریداری کردیم تا بهصورت مستقل کار را ادامه دهیم.
محمود کیانی با بیان اینکه پیشنهادی از سوی شرکت پاتیک نقطه آغاز ورود ما به عرصه قطعات خودرو شد، ابراز کرد: این پیشنهاد باعث شد مدت یکسال تحقیق و بررسی در مورد این حوزه داشته باشیم و نهایتاً پس از یافتن دستگاههای مورد نیاز، از سال 1396 تولید کلاهک شمع را آغاز کردیم.
وی با این بیان که توسعه فعالیتها بهصورت تدریجی اما مستمر صورت گرفت، توضیح داد: پس از یکی دو سال از شروع تولید، این مجموعه موفق شد علاوهبر کلاهکها، بوتهای شمع را نیز تولید و به مرحله تولید انبوه برساند؛ در ادامه ساخت کابل نیز به خطوط تولید افزوده و این واحد صنعتی در ایران به نخستین شرکتی تبدیل شد که استاندارد اجباری برای شمع خودرو دریافت کرد.
مدیر واحد صنعتی کیانزاگرس فرتاک گفت: با گسترش ظرفیتها، بخش مونتاژ محصول نیز به مجموعه افزوده شد و درنهایت موفق شدیم علاوهبر کسب استاندارد تولید کابل، استاندارد مونتاژ شمع را نیز دریافت کنیم.
به گفته کیانی، «کیانزاگرس فرتاک» در ایران تنها شرکتی است که از مرحله تأمین مواد اولیه تا تولید نهایی و مونتاژ محصول را بهطور کامل و بدون هیچ وابستگی خارجی، در داخل مجموعه خود انجام میدهد.
وی افزود: در اوج فعالیت، این مجموعه 55 نیروی انسانی در اختیار داشت، اما در سالهای اخیر بهدلیل افزایش فشار نهادهای اجرایی بر تولید، نوسانات نرخ ارز، رکود بازار و نبود همکاری کافی از سوی دستگاهها، ناچار به کاهش نیرو شدهایم. درخصوص بازار مصرف هم باید بگویم هرچند تمرکز اصلی ما بر داخل کشور است، اما پیش از بروز برخی تحولات سیاسی، صادرات به سوریه نیز انجام میشد.
کیانی تأکید کرد: این مجموعه ظرفیت لازم برای گسترش خطوط تولید را دارد و علاقهمند به توسعه فعالیتها است، اما در نبود حمایتهای تسهیلاتی، این هدف در هالهای از ابهام باقی مانده است.
وی با اشاره به علاقه شخصیاش به تولید و خدمت به کشور، گفت: هرکس در زندگیاش علاقهای دارد؛ عشق من تولید است. متأسفانه در این سالها کوچکترین حمایتی از بانکها یا دولت ندیدم؛ فقط باری یکی از مسئولان با زحمت زیاد، موفق شد موردی از مشکلات ما را حل کند و دیگر هیچ حمایتی نداشتیم.
کیانی به همراه نبودن بانکها و نهادهای مرتبط اشاره و ابراز کرد: از بانکها هیچگونه تسهیلاتی نگرفتیم؛ حتی برای خرید مواد اولیه که همه هزینهها نقدی است نیز وقتی درخواست همکاری کردیم، نپذیرفتند. زمانی که از تأمینکننده مواد اولیه هم درخواست تخفیف یا خرید اقساطی میکنیم، بازهم کاری پیش نمیرود.
وی معتقد است: مسئولان همدان برخلاف متولیان برخی از استانها، هیچگونه همراهی مؤثری با تولیدکنندگان ندارند.
به گفته کیانی، با وجود اینکه مجموعه دارای سند، ضمانتنامه و سابقه درخشان است، حتی در سادهترین معاملات هم همکاری نمیشود و تولیدکننده همواره در تنگنا قرار میگیرد.
مدیر مجموعه کیانزاگرس فرتاک همچنین از تضاد میان شعار و عملکرد مسئولان در زمینه حمایت از تولید گلایه کرد و گفت: درحالی که رهبر معظم انقلاب هرسال با صراحت میفرمایند باید از تولید حمایت شود، اما در عمل حتی یک مورد هم ندیدم که حمایتی صورت گیرد؛ من 12 سال است که در این مسیر تلاش میکنم و فقط تخریب دیدهام. این موارد را همیشه گفتهام و خواهم گفت، چون برای من تنها سربلندی کشورم مهم است و اینکه فلان آقا ناراحت شود یا نه، برایم اهمیتی ندارد؛ چیزی را که به نفع کشور و مردم باشد، باید گفت.
کیانی در ادامه به نحوه عملکرد تأمین اجتماعی نیز انتقاد وارد کرد و افزود: سازمان تأمین اجتماعی فقط پول میگیرد؛ ما هر ماه 90 تا 100 میلیون تومان بابت بیمه پرداخت میکنیم، اما اگر یک روز تأخیر داشته باشیم، فوراً برخورد میکنند. امسال مجبور شدیم بهدلیل شرایط بازار، برخی از نیروها را تعدیل کنیم، اما هیچگونه همکاری یا درکی از سمت این سازمان دیده نشد.
وی معتقد است: با وجود تمام موانع، اگر حتی حمایت کوچکی از سوی دولت و سیستم بانکی صورت میگرفت، این واحد تولیدی میتوانست چندین خط تولید دیگر نیز راهاندازی و محصولات جدیدی را به بازار عرضه کند. با وجود تمام مشکلات، امید به توسعه همچنان در این مجموعه زنده است.
کیانی با اشاره به برنامههای آینده خود، اظهار کرد: حدود 50 درصد از برنامه توسعه ما اجرا شده و درتلاشیم آن را به پایان برسانیم؛ تا زمانی که زنده باشم، برای تولید تلاش میکنم. اگر دیگران کمک کنند یا نکنند، من پای کار هستم. اگر موانع رفع شوند، این واحد روزی بهعنوان واحد برتر کشور معرفی خواهد شد.
وی همچنین به موضوع بهروزرسانی فناوریهای تولید اشاره کرد و افزود: در برنامه اولیهام هدف این بود که طی 10 سال نخست حداقل پنج محصول جدید تولید کنیم، اما بهدلیل تأخیرهای مکرر در دریافت مجوزها، فرآیندها کُند شده است و سرمایهگذاری در ماشینآلات بهروز نیز امکانپذیر نیست.
مدیر مجموعه کیانزاگرس فرتاک اذعان کرد: در این میان، آموزش نیروها ازجمله مسائلی است که مجموعه ما آن را جدی گرفته است؛ حداقل ماهی یک تا دو جلسه آموزشی برای نیروها برگزار میکنیم و این آموزشها توسط خودم و نیز افراد باتجربهتر، به نیروهای تازهکار ارائه میشود.
کیانی در مورد نظام مالیاتی با بیان اینکه شرکت فعلی بهدلیل استقرار در منطقه معاف از مالیات است، توضیح داد: درحال حاضر به شرط ارائه دفاتر و شفافیت، معاف از مالیات هستیم، اما در سال 1398 که بهصورت شخصی فعالیت میکردم، فقط برای یک کارمند 460 میلیون تومان مالیات پرداخت کردم! هرچند این تصمیم قانونی بود، اما انصافاً فشار زیادی به ما وارد کرد.
وی در پایان گفتوگو خطاب به مسئولان، تأکید کرد: کشور برای پیشرفت نیازمند تلاش تکتک افراد است و با آمدن یک مسئول، کار درست نمیشود؛ من باید بهترین نسخه از خودم باشم، شما هم همینطور. اگر همه از خودشان شروع کنند، کشور پیشرفت میکند، اما متأسفانه این نگاه هنوز در میان تصمیمگیران نهادینه نشده است.
آنهایی که بیصدا، ایران را زنده نگه داشتهاند
در پایان این گفتوگو، نمیتوان از خود نپرسید که اگر هنوز چراغ تولید در برخی نقاط این کشور روشن است، به لطف چه کسانی است؟ پاسخ روشن است: به لطف همان کارآفرینان وطندوستی که بدون تریبون، بدون هیچ حمایتی و در سکوت کامل، بار اقتصاد این کشور را به دوش کشیدهاند. افرادی مانند آقای کیانی که نه با وامهای رانتی و نه با سفارشهای دولتی، بلکه با سرمایه شخصی، علاقه قلبی و انگیزهای که از عشق به ایران ریشه گرفته، ایستادهاند و تولید کردهاند.
این قشر، ستونهای بیادعا اما حیاتی اقتصاد ملیاند؛ کسانی که اگر نبودند، امروز باید از بسیاری صنایع داخلی، با حسرت یاد میکردیم. حرفهای تلخ آقای کیانی نه گلهگذاری شخصی، بلکه بازتاب واقعیتی است که اگر دیده نشود، دیر یا زود پایههای باقیمانده تولید نیز فرو خواهد ریخت.
بهعنوان یک خبرنگار، آنچه برایم در این گفتوگو بیش از همه برجسته بود، روحیه مقاوم، تعهد ملی و امیدی بود که هنوز در دل این کارآفرینان زنده است. امیدی که اگر مسئولان آن را کمی جدیتر بگیرند، میتواند موتور حرکت اقتصاد کشور به سمت توسعه واقعی باشد؛ توسعهای که از دل کارگاههای کوچک، کارخانههای مستقل و انسانهایی برمیخیزد که با وجود همه سختیها، هنوز ایران را انتخاب کردهاند.
