ابراهیم جلیلی اظهار کرد: با توجه به همکاری نکردن وراث عمارت منصوری، چندین سال است که این بنا مرمت و بازسازی نشده و احتمال ریزش ضلع غربی بنا در فصل بارندگی امسال وجود دارد.
وی تأکید کرد: از وراث بنای تاریخی عمارت منصوری تقاضا داریم همکاری لازم را برای مرمت و بازسازی این بنا داشته باشند و سایر دستگاههای مرتبط نیز برای تملک این بنا مساعدت و کمکهای لازم را بهعمل آورند.
رئیس اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری ملایر ادامه داد: آخرین مرمتی که در خانه منصوری انجام شد، در سالهای 86 و 87 بود که با اعتباری افزونبر 100 میلیون تومان توسط اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری این شهرستان صورت گرفت.
جلیلی تملک خانه منصوری را در کنار حفظ و مرمت این بنا یکی از اولویتهای مهم برشمرد و افزود: این درحالی است که عمارت منصوری که دیماه سال 1380 در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده بود، تیرماه سال 1390 با پیگیری وراث و حکم دیوان عدالت اداری از فهرست آثار ملی کشور خارج شد.
وی بیان کرد: با خروج این بنای تاریخی از فهرست آثار ملی کشور، عمارت منصوری از حیطه اختیار میراث فرهنگی خارج شد و اجازه مرمت و بازسازی را در این بنا نداریم.
رئیس اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری ملایر گفت: درصورت تملک و همراهی وراث ملک منصوری میتوان عملیات مرمت و بازسازی انجام داد که در این رابطه سالهای گذشته مکاتبههای زیادی برای تملک ملک منصوری صورت گرفت.
جلیلی بیان کرد: به دلایل مختلفی همچون تأمین نشدن اعتبار مورد نیاز، تعدد وراث و به توافق نرسیدن طرفین، وزارتخانه هنوز موفق به خریداری ملک منصوری نشده است.
وی یادآور شد: بهتازگی پیگیریهای زیادی از طریق اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان همدان، فرمانداری ویژه ملایر، شهرداری ملایر و اداره مسکن و شهرسازی برای تملک ملک خانه منصوری از طریق جابهجایی املاک شهرداری با ملک یادشده صورت گرفت که هنوز به نتیجه نرسیده است.
جلیلی ثبت دوباره این بنای تاریخی را ضروری خواند و گفت: عمارت منصوری جزء آثار تاریخی و فرهنگی واجد ارزش این شهرستان بهشمار میرود و ازنظر معماری، قدمت طبقه همکف این بنا به دوره قاجاریه و طبقه دوم به دوره پهلوی برمیگردد که باید حفظ و حراست شود.
خانه تاریخی منصوری در بلوار پارک سیفیه، خیابان هاشمینژاد (دکتر اقبال) در زمینی به مساحت تقریبی دو هزار و 850 متر مربع (عرصه) و 400 متر مربع (زیربنا) در دو طبقه بهصورت باغ و عمارت (ویلایی) واقع شده است.
این بنا در تاریخ یازدهم دیماه سال 1380 به شماره 4691 در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسید که تیرماه سال 1390 با پیگیری وراث و حکم دیوان عدالت اداری از فهرست آثار ملی کشور خارج شد.
شناسه خبر 32098