قالیباف همدانی گفت: گاهی می‌گویند کسی به این کار تمایل ندارد، اما به نظر من فرهنگ راحت طلبی در روستاها جا افتاده که باید با آن مقابله کرده و فرش بافی را دوباره در روستاها ترویج کنیم؛ چراکه هم هنر است و هم می‌تواند منبع کسب درآمد باشد.

متن زیر بخشی از مصاحبه با یک قالیباف همدانی در خصوص کم و کیف کار قالی بافی، دغدغه هایش، فرصت‌ها و ظرفیت‌های این هنر و مسائل پیش روی فعالان عرصه قالیبافی است که می‌خوانید:

حمیدرضا فروزان بیان کرد: در حال حاضر یک کارگاه قالی‌بافی متمرکز در استان دایر بوده و به‌صورت غیرمتمرکز نیز 140 دار قالی در خانه‌های روستاییان وجود دارد، در کارگاه متمرکز 200 نفر نیروی فعال مشغول قالی‌بافی هستند که همگی از طریق آموزش‌های ما جذب‌شده یا از قبل تجربه داشته و بر اساس آموخته‌های قبلی درزمینهٔ فرش‌بافی، جذب کارگاه شده‌اند.

*فرش ملایر در دنیا معروف است در همدان نه!

وی با اشاره به اینکه استان همدان 43 منطقه بافت معروف فرش دارد، گفت: متأسفانه بعضی از این بافت‌ها مثل انجلاس، درجزین و بلوکات در حال فراموشی بوده و دیگر اسمی از آن‌ها نیست؛ فرش شهرستان ملایر در دنیا معروف است اما شاید کمتر کسی در استان و کشور به این ارزش و اهمیت واقف باشد.

*رنگ‌های نامرغوب جای رنگ‌های گیاهی را گرفته است

این قالیباف همدانی افزود: در حال حاضر رنگ پشم بسیاری از فرش‌هایی که بافته می‌شوند شیمیایی و نامرغوب است و همین امر در بی‌رونقی فرش همدان مؤثر است که تلاش ما راه‌اندازی پشم‌ریسی بارنگ‌های گیاهی در استان و احیای فرش استان با استفاده از پشم‌های مرغوب است.

فروزان با بیان اینکه چند سال است تحقیق روی فرش مناطق مختلف استان را آغاز کرده‌ایم، تصریح کرد: آموزش گلیم‌بافی در روستاها و کار کردن روی نقشه‌های قدیمی فرش استان نیز از جمله‌هایی است که با جدیت به دنبال آن هستیم.

*بازسازی نقشه‌های قابلیت دار فرش استان

وی با اشاره به فعالیت در بخش نقشه‌های قدیمی فرش استان، گفت: در حال حاضر بازسازی نقشه‌هایی که قابلیت کاردارند را آغاز کرده و کار روی چند نقشه قدیمی قالی طراحی و به‌روز کردن رنگ‌های نقشه‌ها نظیر مهرگان، ملایر و نهاوند را شروع کرده‌ایم که اگر پشم دست ریس در استان راه‌اندازی شود این مسئله نیز رونق می‌گیرد.

*پشم‌ریسی رونق سابق را ندارد

این قالیباف همدانی با اشاره به تلاش برای آموزش پشم‌ریسی اظهار کرد: در حال حاضر در استان پشم وجود دارد اما باید ریسنده پشم هم باشد نظیر چیزی که در استان‌های کردستان، کرمانشاه و شیراز است؛ اما اکنون کسی رغبت به انجام این کار پرمشقت ندارد، کاری که درگذشته بانوان روستایی انجام می‌دادند.

فروزان با بیان اینکه همکاری دهیارها در رونق بافت فرشهای روستایی بسیار اثرگذار است، اذعان کرد: گاهی می‌گویند کسی به این کار تمایل ندارد، اما به نظر من فرهنگ راحت طلبی در روستاها جا افتاده که باید با آن مقابله کرده و فرش بافی را دوباره در روستاها ترویج کنیم؛ چراکه هم هنر است و هم می‌تواند منبع کسب درآمد باشد.

مشروح این مصاحبه را در روزنامه فردا بخوانید...