گفت‌وگوهای بهمن بوستان و محمد جواد کسایی با زنده‌یاد شهناز بخش دیگری از این کتاب را تشکیل می‌دهد. شهناز از نگاه دیگران نیز یک فصل از کتاب را به خود اختصاص داده است. در این فصل سخن بزرگانی چون جلال تاج اصفهانی، امیرهوشنگ ابتهاج، عباس خوشدل، مجید درخشانی، کیوان ساکت، جهانشاه برومند، مهدی آذرسینا و… درباره شخصیت و نوای ساز جلیل شهناز درج شده است.

کسی نیست که با هنر موسیقی اصیل آشنا باشد و جلیل شهناز و خاص‌بودگی هنر و نوازندگی‌اش را نشناسد و قدر نداند. ساز شهناز در عین رازورمز، روایتگر است. پیوندهای عمیق عاطفی با گذشته دارد و شاید بدین‌سبب است که ما از شنیدن آن، از موسیقی آکنده می‌شویم. این نواها می‌تواند خاطرات گم‌شده‌ای از گذشته‌های دور را در ما زنده کند. سازی که از دل فرهنگ می‌آید و گسستی از آن ندارد. ساز شهناز از روزگاری دور و دیرین می‌آید، اما همچنان امروزی و پرشکوه است.