مضمون این نمایشنامه از تاریخ روم باستان گرفته شده است و به ماجرای همدست شدن جمعی از آزادی‌خواهان رومی علیه قیصر و قتل او که پس از فتح اسپانیا قدرت بسیاری به دست آورده است، اشاره می‌کند.

نکته جالب توجه در این تراژدی همدستی بروتوس دوست شریف و آزاده قیصر با آزادی‌خواهان و مشارکت در قتل اوست که در نهایت نیز با رقم خوردن سرگذشتی شوم و غم‌انگیز برای آنها همراه می‌شود. منتقدان این نمایشنامه را در بخش‌های متعددی نمایشگر اوج فصاحت شکسپیر در بهره‌برداری از زبان انگلیسی می‌پندارند و بر این باورند که او درد توصیف خصایص اخلاقی قهرمانان و پروراندن سرگذشت غم‌انگیز آنها در این اثر بسیار ممتاز عمل کرده است.

شکسپیر در این تراژدی پس از مرگ قهرمان، داستان را ادامه داده تا به سرنوشت قاتلان قیصر نیز اشاره کند و از او تصویر امپراطوری را به نمایش بکشد که حتی پس از مرگ نیز روح وی بر کشورش حکمرانی می‌کند.