تضاد میان نبض اقتصاد و نفس محیط زیست در بسیاری از طرح‌های توسعه ایجاد می‌شود و سیمان دورود هم که به عنوان پیشکسوت صنعت لرستان درگیر این تقابل شده بود اکنون با تحقق وعده پاکی، پس از 51 سال به صنعتی سبز تبدیل شده است.

کارخانه سیمان دورود در سال 38 به عنوان یکی از بزرگترین تولیدکننده سیمان کشور آغاز به کار کرد اما همجواری آن با شهری که پایتخت طبیعت ایران نام داشت باعث شد تا باوجود ایحاد اشتغال در منطقه، دود برج‌های آن نفس بخشی از ساکنان شهر را بگیرد و صدای اعتراض آنها را همه گیر کند.

محصول سیاه کارخانه سیمان دورود، آسمان آبی این شهر را که پایتخت طبیعت ایران نیز می‌نامند تیره و غبارگرفته کرده بود و شهروندان هرچند خشنود از اشتغال این کارخانه بودند اما به واقع دغدغه سلامت خود و فرزندانشان را داشتند.

شرکت سیمان دورود متشکل از سه واحد مجزا است که واحد شماره یک آن در سال 38 با ظرفیت روزانه 300 تن شروع به کار کرد و این میزان تولید با نصب مجدد یک کوره 300 تنی به 600 تن در روز افزایش یافت.

سال 43 نیز کوره ای 400 تنی به مجموعه سیمان دورود افزوده شد و کارخانه در سال 48 با میزان تولید یک‌هزار تن در روز به استقبال بهره برداری از فاز دوم رفت، تا با استفاده از سیستم خشک به ظرفیت 2هزار تن در روز برسد.

اما واحد شماره سه کارخانه سیمان دورود به عنوان بزرگ‌ترین واحد تولیدی این شرکت پس از انقلاب در سال 59 به بهره برداری رسید و تولید روزانه آن 2 هزار و 500 تن اعلام شد.

وجود چنین کارخانه ای با این ظرفیت در دهه‌های گذشته یک نقطه مثبت بزرگ نه تنها برای لرستان بلکه برای برندسازی سیمان کشور بود که البته با وجود ورشکستگی و انحلال برخی صنایع بزرگ استان، همچنان سرپا ایستاده و امروز با ظرفیت تولید یک میلیون و 200 هزار تن در سال یکی از امیدهای صادراتی منطقه محسوب می‌شود.

سیمان دورود، نبض تند اقتصاد و نفس تنگ محیط زیست

سیمان دورود هرچند ضربان اقتصادی لرستان و صادراتی کشور را تند کرد اما از طرفی به دلیل آلودگی‌های زیست محیط، نفس طبیعت و شهروندان دورود را به شماره انداخت و این تناقض میان منافع، سالها حل نشد تا جایی که فاز سوم این کارخانه را به تعطیلی کشاند.

دود برجک‌های سیمانی در حالی اشتغالزا و پول ساز بود که شهروندان دورودی که به سکونت در پایتخت طبیعت ایران و یکی ازخوش آب و هواترین مناطق کشور شهرت داشتند، رفته رفته نفسشان تنگ شد و صبرشان به آخر رسید تا جایی که صدای اعتراض‌ها بلند و صحبت‌هایی در خصوص بیماری‌های تنفسی مردم و کارگران کارخانه سیمان مطرح شد تا در نهایت تیرماه 96 فاز سوم کارخانه سیمان دورود به علت مشکلات زیست محیطی به مدت 40 روز تعطیل شود.

تا قبل از این تعطیلی اجباری، تولید سیمان در نارضایتی‌های زیست محیطی همزمان با هم پیش می‌رفت و در نهایت دی ماه 87 الکتروفیلتر واحد شماره یک این کارخانه نصب شد اما با وجود تلاش‌های مسوولان برای حفظ همزمان سیمان و محیط زیست، قربانیان تناقض بین توسعه و طبیعت همچنان وجود داشتند و ادامه نصب الکتروفیلترها با اعتبارات میلیاردی هم نتوانست به این تضاد منافع به طور کامل پایان بخشد و سیمان دورود همچنان برند صادراتی و شهر همچنان غبارگرفته دودکش‌های سیمانی بود.

پیگیری برای رفع مشکل فیلتر2 این واحد صورت گرفته و امروز خبرهای خوشی به گوش می‌رسد که با تحقق کامل وعده ها، میزان آلایندگی سیمان دورود به اندازه استانداردهای اروپایی هم دست خواهد یافت.

مردادماه امسال شرکت سیمان دورود در اطلاعیه ای اعلام کرد: این شرکت بنابر تعهد خود مبنی بر حفظ محیط زیست و در راستای مسئولیت‌های اجتماعی خود طبق اسناد و نامه نگاری‌هایی که با اداره حفاظت محیط زیست و سایر ارگان‌های مرتبط داشته است از سال 98 پیگیر رفع مشکل فیلتر واحد 2 می‌باشد.

بنابر اعلام شرکت سیمان دورود تعداد 2هزار کیسه این فیلتر که وظیفه جذب غبار و بازگرداندن آن به چرخه تولید را دارند، تولید خارج کشور بودند و به دلیل تحریم‌های ظالمانه علیه جمهوری اسلامی ایران تهیه آنها با مشکل مواجه شد.

با توجه به موارد یاد شده، مدیریت شرکت سیمان دورود با پیگیری‌های مختلف در راستای حل این مشکل، موفق به تهیه این کیسه‌های فیلتر از شرکت‌های مربوطه خارجی شد و علاوه بر این باید باقیمانده ارز مورد نیاز از طریق بانک مرکزی تامین می‌شد تا کالاها از گمرک ترخیص شود.

تخصیص 22 هزار یورو ارز و ارسال 2 هزار فیلتر کیسه ای کارخانه سیمان

مدیر بهداشت، ایمنی و محیط زیست (HSE) شرکت سیمان دورود در این خصوص به ایرنا گفت: راهکار کاهش آلودگی‌های کارخانه سیمان، نصب فیلترهای الکترونیکی یا پارچه ای است که به همین منظور سال 97 خرید 2 هزار عدد فیلتر کیسه ای برای این مجموعه در دستور کار قرار گرفت.

علیرضا بوساک افزود: این کیسه‌های پارچه ای جنس خاصی دارد و فایبر گلس است که داخل ایران تولید نمی شود و در انحصار چند شرکت خارجی است و حتی چین به عنوان تولید کننده این محصول، مواد اولیه را از کشورهای اروپایی تهیه می‌کند.

وی ادامه داد: فیلتر پارچه ای یا کیسه ای غبار را به بدنه خود جذب می‌کند و با انجام دادن تصفیه و تمیزکاری، غبار را گرفته و هوای پاک را به خارج از دودکش هدایت می‌کند.

وی با بیان اینکه ثبت سفارش فیلترها دی ماه 98 با همکاری یک شرکت بخش خصوصی صورت گرفته اظهار داشت: آن زمان حدود 70 درصد ارزش فیلترها توسط این شرکت به طرف خارجی پرداخت و مبلغ 22 هزار یورو نیز به عنوان تعهد بانک مرکزی باقی ماند.

بوساک تصریح کرد: این تعهد بانک مرکزی مردادماه محقق و محموله فیلتر به سمت کشور بارگیری شد که به دلیل اعمال تحریم‌های ناجوانمردانه به حوزه کشتیرانی در میانه راه متوقف شد و با رایزنی‌های وزارت امور خارجه، این محموله دوباره حرکت خود را به سمت ایران از سر گرفت و مهرماه تحویل مدیران این ابرصنعت شد.

پیشکسوت صنعت لرستان سبز شد

مدیر بهداشت، ایمنی و محیط زیست (HSE) شرکت سیمان دورود ادامه داد: پس از گیرودار بسیار در سایه تحریم‌های ظالمانه و باوجود شیوع کرونا، عملیات تعویض 2 هزار کیسه مهار کننده آلایندگی واحد 2 این کارخانه با موفقیت و در کمترین زمان ممکن به پایان رسید.

بوساک گفت: میزان غبار و آلایندگی این کارخانه، 276 میلی گرم حدود 2.5 برابر استاندارد ایران بود که هم اکنون این واحد بزرگ صنعتی با خروجی دودکش کمتر از 10 میلی گرم و مطابق با بالاترین استانداردهای اروپا کاملا سبز و بدون آلایندگی در حال فعالیت است.

وی توضیح داد: هرکدام ازاین فیلترهای کیسه ای چهار سال ضمانت دارد اما می‌توان هفت تا هشت سال با استاندارد ایران از این ابزار استفاده کرد هرچند از هم اکنون اقدام لازم برای خریداری فیلترهای جدید آغاز شده است.

وی از صبوری شهروندان دورود تقدیر کرد و تاکید داشت: شرکت سیمان دورود فعال‌تر و مصمم‌تر از گذشته در راه توسعه اقتصادی شهرستان دورود و استان لرستان و همچنین ایفای نقش اقتصادی بزرگ خود در کشور گام بر می‌دارد.