رضا فرجی افزود: طی دستورالعملی که از سوی این دفتر تهیه شده است، سرشماری قرقاول در دو زمان بهاره و پاییزه با هدف ارزیابی وضعیت زیستی و تعیین جنسیت این گونه در زیستگاه‌های خود انجام می‌شود.

وی ادامه داد: براساس آمار حاصله بیشترین میزان پرنده مشاهده شده در سرشماری بهاره در استان مازندران چهار هزار و 115 فرد و کمترین آمار در استان خراسان رضوی با 80 فرد بوده است و در سرشماری پاییزه در مجموع چهار هزار و 948 فرد ثبت شده که از این تعداد دو هزار و 477 فرد به استان مازندران و 355 فرد به خراسان رضوی تعلق دارد.

سرپرست دفتر حفاظت و مدیریت حیات وحش سازمان حفاظت محیط زیست استفاده از سموم دفع آفات نباتی، شکار غیرمجاز، از بین رفتن زیستگاه‌های پراکنش گونه به دلیل زیر کشت رفتن زمین ها، سوزاندن بقایای محصولات کشاورزی و آتش‌سوزی توسط عوامل محلی برای تردد و بهره‌وری برای تعلیف دام‌ها در زیستگاه‌ها را از مهم‌ترین عوامل تهدیدات این پرنده زیبا دانست.

فرجی تصریح کرد: کاهش استفاده از سموم کشاورزی و استفاده از مکانیسم‌های بیولوژیک برای دفع آفات، افزایش آگاهی و اطلاع‌رسانی به کشاورزان، افزایش حفاظت فیزیکی محدوده‌های پراکنش به منظور کاهش شکار، ایجاد ممنوعیت قانونی برای سوزاندن بقایای کشاورزی و تغییر کاربری مناطق پراکنش گونه از مهم‌ترین فعالیت‌هایی است که باید در سطح جوامع محلی با همکاری تمام بخش‌های مربوطه انجام شود.

قرقاول ایرانی با توجه به ویژگی‌های زیستی و اکولوژیک جز خالص‌‏ترین نژادهای قرقاول جهان محسوب می‌‏شود و از نقطه نظر ذخیره ژنتیکی از ارزش بین‌المللی و ملی خاصی برخوردار است. محل سکونت این پرنده در کناره‏‌های دریای خزر، شمال غرب و شمال شرق کشور است و در استان‌‏های گیلان، مازندران، اردبیل، گلستان و خراسان رضوی، آذربایجان شرقی مشاهده می‌شود.