دکتر پریسا ارجمندی در خصوص تبعات تک‌فرزندی با بیان اینکه تک‌فرزندی و چند فرزندی در خانواده‌ها هر کدام معایب و مزایایی دارند، عنوان کرد: در دوران کرونا این موضوع با توجه به تعطیلی مدارس و قطع ارتباط فیزیکی با دوستان و همکلاسی‌ها بیشتر خود را نشان داد لذا در خانواده‌های تک فرزند کودکان بیشتر در معرض آسیب‌های روحی از جمله انزوا و گوشه گیری، اضطراب و افسردگی قرار داشتند چرا که انجام بازی و سرگرمی کودک با خواهر یا برادر و نشاط حاصل از بازی برای او امکان پذیر نبود.
  عدم رشد اجتماعی
این روانشناس کودک و نوجوان یکی از تبعات تک‌فرزندی را عدم ارتباط موثر با گروه همسالان دانست و گفت: در شرایطی که کودک تنها باشد و در خانه همبازی نداشته باشد بیشتر به انجام بازی‌های یارانه ای که به صورت انفرادی امکان پذیر است گرایش پیدا می‌کند و همین مسئله علاوه کاهش حرکت‌های فیزیکی ترس و واهمه از حضور در گروه‌های اجتماعی را در کودک افزایش می‌دهد لذا اضطراب اجتماعی در این کودکان بیشتر خواهد شد.
ارجمندی با اشاره به این که تک فرزندی در دهه‌های اخیر در خانواده‌ها بیشتر شده، بیان کرد: در کشور‌های در حال توسعه این مسئله بیشتر خود را نشان می‌دهد و تبعات منفی را برای خانواده و جامعه به همراه دارد.
وی اضافه کرد: در خانواده‌های چند فرزندی کودکان در حین بازی و ارتباط با یکدیگر دچار چالش‌هایی می‌شوند که حل آن‌ها به یادگیری و کسب مهارت‌های زندگی کمک می‌کند اما یادگیری و ارتقای مهارت‌های زندگی معمولا در کودکان تک فرزند کمتر است چرا که شرایط ارتباط با دیگران را ندارند.
  بلوغ زودرس
این روانشناس کودک و نوجوان اظهار کرد: در خانواده‌هایی که تک فرزندی وجود دارد و امروزه در جامعه زیادتر می‌بینیم معمولا این کودکان تک نوه نیز هستند لذا کودکان در این شرایط بزرگسالان را جایگزین همسالان و خواهر و برادر می‌کنند و به همین دلیل رفتار آن‌ها بالغانه می‌شود و کودکی نمی کنند و خیلی زود به بلوغ فکری، جسمی می‌رسند.
ارجمندی با بیان اینکه بازی دنیای کودکان است، یادآور شد: کودکان تک فرزند معمولا امکان تعامل و ارتباط و رقابت و حل چالش با خواهر یا برادر را ندارند و همین امر می‌تواند اثرات منفی را برای رشد آن‌ها به همراه داشته باشد و منجر به گرایش افراطی آن‌ها به سمت بازی‌های یارانه ای، انیمیشن‌ها و فیلم‌ها می‌شود.
  انتظارات و توقعات بی منطق
این روانشناس کودک و نوجوان با بیان اینکه کودکان تک فرزند معمولا توقع بالایی از والدین دارند، ابراز کرد: خانواده‌هایی که سبک فرزند پروری سهل گیر دارند این توقعات را دامن می‌زنند و زمانی که این کودکان وارد اجتماع‌هایی همچون مدرسه می‌شوند با ناکامی‌هایی مواجه خواهند شد که می‌تواند اثرات منفی را برای آن‌ها به همراه داشته باشد چرا این باور را ندارند که کسی می‌تواند در برابر آن‌ها بایستد و حضور در مدرسه برای آن‌ها سخت و هراس آور است.
ارجمندی در ادامه افزایش سطح انتظارات و توقعات والدین از فرزندانشان را مورد توجه قرار داد و گفت: آن‌ها تلاش می‌کنند تمام آمال و آرزوهای دست نیافته خود را در وجود فرزندشان تحقق بخشند و همین کمالگرایی آسیب‌هایی روحی زیادی را متوجه کودک می‌کند.
این روان شناس کودک و نوجوان در پایان با بیان این که آنچه در خانواده‌های تک فرزندی و حتی چند فرزندی اهمیت دارد سبک برخورد والدین است، تصریح کرد: چه بسا خانواده‌های تک فرزندی که بسیار آگاهانه فرزندان خود را تربیت کردند و یا خانواده‌هایی که عکس این موضوع هستند پس اولین نکته این است که والدین حتما مشاوره‌های زوجین و مشاوره‌های فردی داشته باشند و آگاهی خود را در خصوص فرزند پروری بالا ببرند تا این تبعات در هر شرایطی که هستند کاهش پیدا کند لذا والدین باید آموزش‌های لازم و مهارت‌های ده‌گانه را حتما از طریق مشاوره حرفه ای و متخصص پیگیری کنند.