سپهرغرب، گروه متن زندگی: دکتر مهدی اسماعیل‌تبار: ادبیات زشت فرزندان ما این روزها نتیجه سکوت و ندانستن‌های والدین و بزرگ‌ترهای مدرسه، برنامه‌های صدا و سیما و آموزش دانشگا‌ها است. بچه‌ها در دو دنیا پرورش پیدا می‌کنند نخست دنیای واقعی و دیگری دنیای مجازی که این روزها گسترش یافته است. عملکرد ضعیف والدین، ورودی اطلاعات بزرگسالی در زندگی نوجوانی، ترس و تله رهاشدگی، کوله‌بار کج کودکی، رنج روانی در کودکی برای مادر و فرزند، تعلیمات منفی رسانه‌ها، بازی‌های خشن و دنیای مجازی همه عواملی هستند که باعث آلودگی زبانی بچه‌های ما می‌شوند که در نهایت نیز با هر خشمی از ذهن به زبان می‌آیند.
فحاشی برای زیست نازیبا است، مثل غذای بدطعمی که ابتدا می‌خوریم بعد آن را بیرون می‌ریزیم. مرحله اول والدین باید به اعصاب خود مسلط باشند و مقابله به مثل نکنند. دوم این تهدید را تبدیل به یک فرصت برای بازسازی روابط خود وفرزندانشان کنند، کجای کار ایراد داشته که اینطور شده؟ درواقع به این سوال پاسخ دهند که کجا مشکل داشته که کار به اینجا رسیده است؟ پس از شناسایی منبع اصلی با تسلط به خود سعی بر رفع مشکل کنند و بدانند که این مشکل نیز چون خیلی مسائل دیگر قابل حل است.
شناسه خبر 64296
