صنعت تولید لنزهای تماسی (CL) در جهت ارتقای تجربه استفاده از این محصولات گام‌های بزرگی برداشته است.

با این وجود بسیاری از افرادی که از این لنزها استفاده می‌کنند، از خشکی چشم رنج می‌برند که به « خشکی چشم ناشی از لنز تماسی»(CLIDE) مشهور است.

دلیل این امر نیز کاهش میزان اشک، ناپایداری لایه اشکی، افزایش اسمولاریته اشک و به دنبال آن التهاب و در نتیجه ناراحتی چشمی است.

در همین راستا گروهی از محققان با کمک روح‌اله نصیری، الهام داوودی و احسان حق نیاز در پژوهشی جدید نازک شدن لایه اشکی بین لنز و سطح چشم را بررسی کردند و برای این منظور طرح اولیه لنز تماسی با ریز کانال‌هایی که اشک را از لایه اشکی پیش عدسی(PrLTF) به سطح چشمی روی عدسی می‌برد، مطالعه کردند.

این تحقیق نشان داد یک سیستم که پلک زدن را تقلید می‌کند با کمک هیدروژل میکروسیال پلی (2-هیدروکسی اتیل متاکریلات) (پلی (HEMA)) با میکروکانال‌های یکپارچه به ایجاد جریان در میکروکانال‌ها کمک می‌کند.

این پژوهش نشان داد انتقال اشک از لایه اشکی پیش عدسی به سطح چشمی روی عدسی با کمک حرکت پلک با فشار 0.1تا 5 کیلوپاسکال ( مشابه فشار پلک انسان) امکانپذیر است.

البته شبیه‌سازی‌هایی برای پشتیبانی از این فرضیه نیز انجام شد. تحقیق مذکور امکان توسعه لنزهای تماسی با ریز کانال‌هایی را نشان داد که با انتقال اشک به سطح لنز چشمی، احتمال «خشکی چشم ناشی از لنز تماسی» به حداقل می‌رسد یا ازبین می‌رود.