یکی از فعالان صنعت ابریشم‌ بافی گفت: نوغان‌دار کسی است که پیله ابریشم را پرورش می‌دهد. اگر زمینه به درستی مهیا باشد، این کار درآمدزایی خوبی را به دنبال خواهد داشت. به این منظور باید استانداردها به صورت اصولی فراهم شوند.

پژمان اکرامیان افزود: نوغان‌دار طی 45 روز پیله ابریشم را پرورش داده و در طی این فرایند کرم‌ها به حدوداً 700 کیلوگرم برگ درخت توت نیاز دارند. بعد از این مدت پیله تبدیل به نخ ابریشم شده و به درآمدزایی می‌رسد.

 

وی اظهار کرد: در دهه 60 کشور در خصوص تولید تخم کرم ابریشم خودکفا شده و به سمت صادرات رفت. اوج صنعت نوغان‌داری در اوایل دهه 80 بود که حدود 200 هزار جعبه نوغان در سطح کشور توزیع شده و به همان میزان پیله تولید شده بود. در همان زمان به دلیل پایین آمدن تعرفه نخ ابریشم، به میزان زیادی وارد کشور شده و توجیه تولید داخلی از بین رفت.

 

اکرامیان تصریح کرد: به طور کلی میزان نیاز ما به نخ ابریشم 1050 تن است. اکنون حدود 250 تن آن تولید شده و باقی وارد می‌شود. به همین منظور فعالان این حوزه به بررسی وضعیت صنایع ابریشم در کشورهای دیگر از جمله هند پرداختند. در این راستا متوجه شدیم که با قرار گرفتن تولیدی‌های متعدد در کنار هم، میزان تولید به اندازه یک کارخانه بوده و با این وجود بودجه مورد نیاز برای روند تولید کمتر می‌شود. به همین منظور تشکیل شبکه بر مبنای کارگاه‌های کوچک برای کشور بهتر جواب می‌دهد.

 

این فعال بخش کشاورزی یادآور شد: تا کنون در کشور انواع ماشین‌آلات صنعتی طراحی شده و در اختیار صاحبان کسب و کار و روستاییان قرار گرفته است. به طور کلی اکنون بیش از 600 کارآفرین فعال در زمینه ابریشم مشغول هستند.