«حدود 10 هزار قلاده سگ در خانه‌های همدان نگهداری می‌شود».

این تیتر یکی از خبرهای روزنامه هگمتانه مورخ دهم آبان‌ماه به نقل از یک مقام مسئول بود.

این خبر تأمل‌برانگیز از پدیده‌های نوظهوری است که طی سنوات اخیر دامنگیر شمار بسیاری از خانواده‌ها به‌ویژه جوانان شده به طوری که داشتن حیوان خانگی به خصوص انواع سگ‌ها در فرم‌ و تیپ‌های مختلف نوعی «کلاس» تلقی می‌شود.

به باور کارشناسان، رسوخ این پدیده ضد ارزشی و فرهنگی جدا از مسائل شرعی و بهداشتی خود، ناشی از انجام عملیات روانی و در عین حال حساب‌شده فرهنگی شبکه‌های ماهواره‌ای و فضای لجام‌گسیخته مجازی است، تا حدی که درصدد القا و مجاب کردن خانواده‌هاست که به بهانه سخت شدن شرایط زندگی، بهتر است به جای فرزندآوری، سگ یا حیوانات دیگری را در خانه نگهداری کنند تا احساس تنهایی نداشته باشند.

شاید اشاره به آمار زاد و ولد استان در این زمینه منطقی به نظر نیاید، اما در حالی شاهد رشد فزاینده روی‌آوری خانواده‌ها به نگهداری حیوانات و زندگی خارج از قاعده با آن‌ها هستیم که آمارهای ثبت احوال استان بیانگر کاهش 3.7 درصدی زاد و ولد و 13 درصدی واقعه ازدواج در هفت ماهه سال جاری نسبت به مدت مشابه سال قبل است، و این روند کاهشی در قریب یک دهه گذشته با شیب ملایمی همین روال را نشان می‌دهد، که سیاست‌گذاری معمول شده در زمینه فرزندآوری مبین این کاهش است.

متأسفانه القای این مطلب که داشتن بچه دردسرساز است و مشکلات خاص خود را دارد و بهتر است حیوان خانگی داشته باشیم، درحال تبدیل شدن به یک باور در خانواده‌هاست که بیان آمار نگهداری حدود 10 هزار قلاده سگ در خانه‌های همدانی‌ها بیانگر این موضوع هشداردهنده است.

این استحاله فرهنگی وقتی بدتر می‌شود که در بعضی رسانه‌ها و تریبون‌های رسمی شاهد ارائه مطالب و راهکارهایی از سوی کارشناسان در خصوص چگونگی نگهداری و تر و خشک کردن حیوانات در خانه بیان می‌شود که به نوعی مؤید و مروج این گونه برنامه‌ها و رفتارها در خانواده‌هاست.

جای سؤال دارد در جامعه‌ای با دارا بودن پیشینه تمدنی ایرانی، اسلامی و همچنین شهری مانند همدان که دارای سبقه مذهبی، فرهنگی و تاریخی خاصی است، چه اتفاقی افتاده که به‌رغم داشتن چند دستگاه فرهنگی و مذهبی باید شاهد چنین آمارها و استحاله فرهنگی باشیم که هزاران حیوان خانگی در خانه‌هایش مونس و همدم خانواده‌ها باشند.

به هر حال همانطور که این پدیده ضد ارزشی و فرهنگی به طور حساب‌شده و خزنده‌ای در فضای مجازی و توسط شبکه‌های ماهواره‌ای همانند «من و تو»، «ایران اینترنشنال» و... در حال رسوخ به بدنه فکری جامعه در جهت سست کردن بنیان خانواده است، به طور جد می‌طلبد دستگاه‌های فرهنگی و مذهبی با بهره‌گیری از ظرفیت صاحبان فکر و اندیشه، شورای فرهنگ عمومی و رسانه‌های جمعی، چاره‌اندیشی کرده و با خرد جمعی جلوی روند رو به رشد این «سگ‌گزیدگی فرهنگی» را بگیرند.