«شهید»، شاهد شهود عرفانی شد و نقش هر چه خوبی را در چهارفصل گیتی نمایان کرد و چشم ستارگان آسمان را روشن، ققنوس هشت جنت که هفت آسمان را مجذوب خود کرده است، همان عاشقی که در وادی مقدس عاشقی، پر پرواز گشود و فرشتگان را نوازشگر روح نابش کرد.

«شهید»، همان ستاره‌ خاک‌نشین همیشه‌ بیدار شب‌های خون و آتش که تا لمس شعله‌های بصیرت و حقیقت در مقتل عشق رزم عاشقانه کرد تا پیوندی ابدی در بزم عارفانه.

عشق در منشور نور هشت هزار ستاره درخشان راه عاشقی، مأوای جاودانگی‌اش را به تصویر کشید تا درس استواری را در دل حادثه بر تارک تاریخ بنشاند.

حالا می‌خواهیم هر روز را با نامی و یادی از این ستاره‌ها، شب کنیم و کار را با تبرک و مدد از این عارفان عاشق آغاز؛ باشد که ادای دینی باشد بر آن همه رشادت، شهامت، مجاهدت و شجاعت... برگ سبزی تحفه درویش، تا چه قبول افتد و چه در نظر آید.

تبرک لحظاتمان با شهید احمد یارمطاقلو سهرابی:

بنا بر وظیفه‌ای که شهدا با خونشان بر دوشمان گذاشته‌اند، بار ما را سنگین‌تر کرده‌اند و اگر بخواهیم در این زمان کم‌کارى و سستى کنیم، نسبت به خون تمام شهدا مسئول هستیم و همچنین نسبت به اسلام عزیز.

اى مردم شهیدپرور ایران نکند روزى برسد که امام تنها بماند، نکند شما هم مثل اهل کوفه باشید که امام خود را تنها بگذارید، از یارى امام دست برندارید.

به مسائل نماز خیلى اهمیت بدهید، براى رضاى خداوند قدم بردارید، خود را در رضاى او پیدا کنید.