بهترین سیستم‌های مدیریت پسماند در جهان اغلب در شهرها دیده می‌شود، اما روستاهایی همچون کامی‌کاتسو در ژاپن، جزیره بورنهولم در دانمارک و منطقه کاپانوری ایتالیا به‌دلیل رویکردهای استثناییشان در مدیریت پسماند بسیار جلوتر از شهرهای دیگر حرکت کرده‌اند.
**کامی‌کاتسو، ژاپن
کامی‌کاتسو در سال 2003 به عنوان نخستین شهرداری در ژاپن شناخته شد که به هدف صفر پسماند متعهد شده است. این شهر یک سیستم جامع مدیریت پسماند را پیاده‌سازی کرده است که بر کاهش پسماند از طریق شیوه‌های جداسازی و بازیافت دقیق تمرکز دارد. ساکنان ملزم به جداسازی پسماند خود به 45 دسته مختلف هستند که شامل انواع کاغذ، پلاستیک و مواد آلی می‌شود. این فرآیند جداسازی دقیق برای حداکثر کردن بازیافت و حداقل کردن استفاده از محل‌های دفن ضروری است.
کامی‌کاتسو با تبدیل مواد غذایی اضافی به کمپوست و بازگرداندن آن به کشاورزان محلی، اقتصاد مدور را ترویج می‌کند. این کار نه‌تنها پسماند را کاهش می‌دهد بلکه از کشاورزی محلی نیز حمایت می‌کند. این شهر به‌طور فعال ساکنان خود را در مورد شیوه‌های پایدار آموزش می‌دهد و فرهنگ مسئولیت‌پذیری محیطی را ترویج می‌کند. این روستا گزارش داده است که به بیش از 80 درصد هدف خود برای رسیدن به پسماند صفر تا سال 2030 نزدیک شده است.
**جزیره بورنهولم، دانمارک
جزیره بورنهولم در حال تلاش برای تبدیل شدن به یک جزیره بدون پسماند تا سال 2032 است. با جمعیتی حدود 40 هزار نفر، این جزیره اهداف بلندی برای کاهش پسماند و مدیریت منابع تعیین کرده است. تمام پسماندهای موجود در بورنهولم به عنوان یک منبع تلقی می‌شوند نه زباله. این جزیره سیستم‌های جداسازی پیشرفته‌ای را پیاده‌سازی کرده است که استفاده از محل‌های دفن و سوزاندن را حذف می‌کند. این جزیره در حال بررسی فناوری‌های جدید برای افزایش قابلیت‌های بازیافت خود و اطمینان از این است که تمام مواد به‌طور مؤثر دوباره استفاده شوند.
**کاپانوری، ایتالیا
کاپانوری به‌عنوان نخستین شهر در اروپا هدف صفر پسماند را اعلام کرد. این ابتکار از سال 2000 آغاز شد، زمانی که معلم محلی با نام روسانو ارکولینی، جنبشی علیه ساخت یک سایت زباله‌سوزی را رهبری کرد. این تلاش‌های مردمی منجر به ایجاد یک سیستم جامع مدیریت پسماند شد. تا سال 2010، کاپانوری موفق شد 82 درصد از پسماندهای شهری را از دفن زباله دور کند که این رقم با استفاده از میکروچیپ‌های قابل اسکن روی کیسه‌های زباله و ساختار سیستم هزینه «پرداخت بر اساس مقدار زباله» به 90 درصد افزایش پیدا کرد.