گردشگری روستایی یا روستاگردی یکی از پرطرفدارترین ابعاد سفر میان گردشگران است که به‌منظور آشنایی با بافت سنتی یا تاریخی و فرهنگ‌های بومی مختلف انجام می‌شود. در کشور ایران نیز روستاهای هدف گردشگری فراوانی وجود دارد. یکی از محبوب‌ترین این روستاها که در استان همدان واقع شده است، ورکانه نام دارد.
روستای ورکانه در حوالی سد اکباتان، یکی از مقاصد گردشگری و جاهای دیدنی همدان به شمار می‌آید. این روستا از شمال شرقی به کوه سردره، از غرب به روستای سیمین، از جنوب غربی به کوه سرخ بلاغ، از شرق به کوه قره داغ و از جنوب و جنوب شرقی به دره بارانی و دره قشلاق محدود می‏‌شود. از روستای ورکانه تا همدان 20 کیلومتر فاصله است.
مسیر دسترسی به روستای ورکانه
برای رسیدن به روستای ورکانه باید به شهر همدان بروید. ابتدا جاده همدان به ملایر را انتخاب کنید و در این محور به فرعی سد اکباتان وارد شوید. پس از عبور از سد اکباتان و روستاهای یلفان، شمس‌آباد و علی‌آباد از طریق جاده ورکانه به روستای ورکانه خواهید رسید. محور ارتباط اصلی روستا از شهر همدان دارای مناظر و چشم‌اندازهای زیبایی است که می‌تواند به‌عنوان محوری توریستی مطرح شود.
روستای ورکانه همدان در دامنه جنوبی زاگرس مرکزی قرار گرفته است و عموما به‌دلیل اقلیم کوهستانی و برخورداری از طبیعت زیبا، از مناطق بسیار بکر به شمار می‌رود. این روستا یکی از 6 روستای گردشگری همدان به‌حساب می‌آید که نام آن در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده و به‌عنوان منطقه ویژه گردشگری کشور مطرح شده است.
مردم روستای ورکانه به زبان‌‏های ترکی، فارسی و کردی سخن می‏‌گویند. این روستا با موسیقی محلی خود شهرت یافته است که شامل ترانه‏‌هایی با اشعار باباطاهر عریان و بیاتی‏‌های ترکی با موسیقی عاشیقی می‌شود که در مراسم شادی و عروسی‏‌ها مورد استفاده قرار می‏‌گیرد. همچنین نوعی موسیقی محلی به نام سربازی و سه‌پا در میان مردم روستا رواج دارد. غذاهای محلی روستا مشتمل بر آبگوشت، انواع کباب و آش مانند آش اوماج، آش پلته، آش واره، آش جو و ترخینه، از جمله شاخصه‌های ورکانه به شمار می‌روند.
در زبان کردی «ور» به معنی کنار و «کانه» به معنی چشمه است. ورکانه نیز به معنی قرار گرفتن در کنار آب و چشمه است. از نقطه نظری دیگر، به‌دلیل اینکه در پیرامون روستا معادن سنگ به فراوانی مشاهده می‌شود، نام ورکانه را به خود گرفته است و وجه تسمیه روستای ورکانه را معادل محلی آورده‌اند که در نزدیکی معدن است.
پیشینه روستای ورکانه در استان همدان به بیش از 400 سال می‌رسد و آثاری از دوره صفوی در آن کشف شده است. در گذشته نظام تصمیم‌گیری و قدرت بر اساس ارباب رعیتی بوده است. در آن زمان «نقی‌خان قراگوزلو»، خان روستا بود و بعد از او نیز دخترش ارباب و حاکم روستا شد. در حال حاضر نیز در روستای ورکانه مانند سایر روستاهای استان، ریش‌سفیدان جایگاه خاصی دارند و تصمیم‌گیری آن‌ها از نقش تعیین‌کننده‌ای برخوردار است.
معماری روستای ورکانه
هسته اولیه روستای ورکانه که پیرامون قنات روستا شکل گرفته است، قدمتی نسبتا طولانی دارد و سابقه تاریخی آن به اوایل دوره صفوی مربوط می‌‏شود. سنگ، سنگ لاشه، سنگ مالون، خشت و آجر انواع مصالح متعارف ساختمانی در بناهای روستای ورکانه است و عنصر سنگ به‌عنوان اصلی‌ترین مصالح در ابنیه روستای ورکانه بیش از هر چیز به چشم می‌خورد. به نظر می‌رسد کاربرد زیاد سنگ به‌علت فراوانی این عنصر در منطقه و سختی و مقاومت آن در برابر تغییرات جوی و همچنین کمبود آجر و خشت در ناحیه بوده است؛ البته این موضوع در معماری ایران در بسیار از مکان‌ها وجود دارد؛ یعنی از مصالح بوم آورد در ساخت بناها استفاده می‌شود.
در روستای ورکانه همدان، سنگ‌های لاشه که تمام‌ کوچه‌های آن را احاطه کرده‌اند، زیر نورهای موضعی به رنگ قهوه‌ای سوخته در می‌آیند. تابش نور خورشید به سنگ‌ها و بازتاب آن، باعث درخشندگی زیبایی در سطح کلی روستا می‌شود و در کوچه‌پس‌کوچه‌های روستا جذابیتی خاص را ایجاد می‌کند.
جاذبه‌های طبیعی
جریان رودخانه‏‌های فصلی سیمین و ورکانه، جریان دائمی آب قنات روستا و چشمه‌‏سارهای آن به‌ویژه در بهار و تابستان، طراوت خاصی به روستا می‏‌بخشند. این منابع آبی و به‌تبع آن‌ها باغ‌های سترده گردو، زردآلو، انگور و سیب، جلوه ویژه‏‌ای به روستا داده و زیبایی دلپذیری پدید آورده‏‌اند. کوه‌‏های اطراف روستا و دره‏‌های خان و جن، در فصول مختلف به‌ویژه در بهار که سرشار از طراوت و سرسبزی می‏‌شوند، مناظر زیبا و دلفریبی را ایجاد می‌‏کنند. گردشگران و مسافران زیادی در فصل بهار و تابستان به ورکانه سفر می‌کنند و ییلاق‌های تخته سنگ و دریخان، باغ‌های گردو، سیب و بادام از محبوب‌ترین گزینه‌های یک سفر خانوادگی برای مردم همدان و سایر شهرهای دیگر محسوب می‌شود.
جاذبه‌های تاریخی
آثار تاریخی و مذهبی جالب توجهی در روستا وجود دارد که از میان آن‏‌ها می‏‌توان به ساختمان مسجد روستا در بافت قدیمی، اصطبل پرورش اسب با معماری خاص سنگی و قلعه مهری خانم که به‌شکل چلیپا ساخته شده است و نیز معماری سنگی روستا اشاره کرد. آرامگاه امامزاده غیب (ع) در بین مردم روستا احترام و ارزش زیادی دارد. محله درب مسجد، قدیمی‌ترین محله ورکانه است و قلعه مهری خانم، بقعه غیب و گورستان روستا در حوالی آن قرار گرفته است.
عشایر ورکانه
ورکانه در فصل‌های بهار و تابستان پذیرای اقوام کوچنده و چادرنشین است. این روستا در مسیر کوچ طوایف قزل یوسف، یارم طاقلو و ورکانی قرار دارد که هر سال از اواسط آبان ماه کوچ بهاره دارند. این طوایف بر اساس سنت‌های گذشته و ماهیت معیشتی به‌دنبال مراتع تازه، کوه‌ها و دره‌های بسیاری را پشت سر می‌گذارند، در میان بندها اتراق می‌کنند و پس از پایان فصل اعتدال، به قشلاق باز می‌گردند. چشم‌انداز کوچ در مسیر زیبای ییلاق و قشلاق عشایر و ایلات، پیرامون این روستا را به‌عنوان یکی از پایگاه‌های اصلی تماشای کوچ عشایری تبدیل کرده است.
با قرارگیری در دامنه جنوبی زاگرس مرکزی، آب و هوای روستای ورکانه کوهستانی است. به‌ همین دلیل توصیه می‌کنیم در فصل‌های گرم سال، یعنی بهار و تابستان به ورکانه بروید. سردی هوا در نیمه دوم سال می‌تواند سفر به ورکانه را برای بسیاری دشوار کند. با این همه پاییز با رنگ‌های جادویی‌اش ورکانه را با چشم‌اندازهای تماشایی می‌آراید و بسیاری را به این روستا جذب می‌کند.
روستای گردشگری ورکانه دارای امکانات اقامتی مناسبی است که آسایش گردشگران را تضمین می‌کند. علاوه بر اقامتگاه بومگردی، اجاره خانه در روستای ورکانه توسط برخی از اهالی‌ روستا به‌صورت روزانه صورت می‌گیرد.